Bir varmis, bir yokmus, Hansel’le Gretel adinda iki kardes varmis. Hansel, bir gün kiz kardesinin elini tutmus, Zavalli anacigimiz öldügünden beri mutluluk yüzü görmedik. demis. Çünkü, üvey annemiz her gün bizi dövüyor . Azicik yanina yaklassak, hemen itip kakiyor, yanindan uzaklastiriyor. Kuru ekmek kabugundan baska bir sey yedigimiz yok. Ocagin önünde yatan su küçük köpek bile bizden daha degerli bu evde. Onun bile önüne Arada bir de olsa bir et parçasi atiyorlar. Tanri acisin su halimize! Ah, anacigimiz sag olsaydi da su halimizi görseydi, kimbilir nasil üzülürdü! Gel kardesim gidelim, kaçalim buradan! Gidip, dünyayi dolasalim... demis.
Iki kardes, kaçmaya karar vermisler, hemen yola koyulmuslar. Yürümüsler, yürümüsler, kirlardan, bayirlardan geçmisler. Aksama dogru, kocaman bir ormana ulasmislar. Öyle yorulmuslar, karinlari da öyle acikmis ki hemen oraciktaki bir agaç kovugunun içine siginmislar. Çok geçmeden de uyuyup kalmislar.
            
            
                                                         
                                     
            
                          Güvenli Ödeme
                     
            
            
                                                         
                                     
            
                          Hızlı Teslimat
                     
            
            
                                                         
                                     
            
                          Kolay İade