Kimsesiz Çocuk

Her taraf kapkara. Yil 1860, Mart ayinin dokuzuncu günü. Kara kara bulutlar gögü kaplamis. Denizde ilerlemek gittikçe güçlesiyor. Görüs mesafesi birkaç kulaca inmis. Bu hava sartlarinda Slugi adli küçük bir tekne, tüm gücüyle denizde ilerlemeye çalisiyor. Bu yaklasik yüz tonluk bir tekne. Gece saat onbir. Bu enlemde, Mart basinda geceler kisadir. Ama gecenin sona ermesi teknenin batma riskini azaltacak miydi? Onu batmaktan kurtaracak tek sey firtinanin dinmesi, dalgalarin yatismasiydi.

Aksi halde okyanusun ortasinda sulara gömülüp gidecekti. Slugi’nin arka güvertesinde dört çocuk, en büyügü on dört, öteki ikisi on üç, zenci Miço ise on iki yasinda var yok. dümen dolabina simsiki yapismis, dalgalara karsi koymak için çabaliyorlardi. Isleri oldukça zordu. Bir ara dalgalar öyle bir siddetle çarpti ki, çocuklarin hepsi yere savruldu. Neyse ki kisa sürede toparlanip ayaga kalkabildiler..