Metafizik Nedir

Havf hiçligi ifsa eder. Havf içinde boslukta yüzüyoruz. Daha açikça: Varlik bütünlügü ile kayip eridigi için havf bizi boslukta dolastiriyor. Biz de birlikte kendimizden siyriliyoruz. Bu suretle bizzat biz -varolan insanlar- varolanin ortasinda kendimizden geçip eriyoruz. Bunun içindir ki esas bakimdan, ‘sana’ ve ‘bana’ degil, ‘birisine’ birseyler olur. Hiçbir seye tutunulmasi mümkün olmayan boslukta kalmanin sarsintisi içinde yalnizlik varolmak, daha mevcuttur. Havf içinde dil tutulur. Çünkü varolan, bütünlügü içinde erir ve hiçligin baskisi kendini hissettirir. Ve onun varligi karsisinda ‘dir’ demek susar. Havf içinde bize birseyler oldugu zaman, çok vakit bos sükutu, gayesiz kelimelerle ihlal etmeyi aramakligimiz sadece hiçligin mevcudiyetinin bir delilidir.