İkili Devlet Diktatörlük Teorisine Bir Katkı

“Goethe’nin siirindeki Ceza da verse, onlari sakinsa da, Insanca bakmak zorunda insanlara. sözlerinin, nasyonal sosyalist Almanya’da bulacagi bir yanki yoktur.”

-Ernst Fraenkel

Bir yandan, kendi koydugu yasa ve kurallara uyan, -en azindan “kitabina uyduran”- norm devleti. Diger yandan, siyasi icaplara göre verdigi keyfî kararlarla yöneten ve herhangi bir normla kendini bagli saymayan önlem devleti. Ikili devlet, bu iki sistemin yan yana var oldugu bir rejim. Kismen, belirli bir alanin norm veya önlem devletinin hükmü altinda oldugu bir tür isbölümünden söz edilebilir. Fakat çok zaman birbirlerinin ayagina dolaniyorlar, rekabet ediyorlar; yani ne zaman devletin hangi yüzünün kendini gösterecegi de belli degil. Toplamda kuskusuz belirsizligi artiran, yurttasin geriye kalan güvencelerini de zayiflatan bir “düzen” – hele, asil kudretin eninde sonunda önlem devletinde oldugu düsünüldügünde…

Ernst Fraenkel, nasyonal sosyalist devletin hukuki karakterini özetle böyle bir çerçeve içinde analiz ediyor. Analizin arka planinda, Carl Schmitt’in siyaset ve hukuk felsefesinin köklü bir elestirisi var. Fraenkel, bu baglamda dogal hukuk kavramina egiliyor; Anglosakson ve Alman hukuk geleneklerinin devlet ve özgürlük anlayisi bakimindan tarihî bir mukayesesini de yapiyor.

Totaliterlik, otoriterlik ve fasizm arastirmalarinda klasik degeri kazanmis bir eser.