68 Yılında Ondokuz Yaşındaysan Hep Ondokuz Yaşındasın

“Nedir bu bendeki heyecan, yerinde duramama hali?

Evet 1 Mayis’ta gene Taksim’deyim ve hayatim bir film seridi gibi gözlerimin önünden akip geçiyor.

Ve ben kendi kendime mirildaniyorum: Kendi gençligime ihanet edemem.

Bunca yildir gördüklerime, duyduklarima ve inandiklarima ihanet edemem.

Ben gencecik bir devrimciyken, grevdeki GAMAK isçisi Serif Aygün hemen yanibasimda polis kursunuyla öldü. O günün anisina ve Serif Aygün’e ihanet edemem.

12 Mart askeri darbesi sonrasi bu ülkenin en güzel insanlari polis kursunuyla, idam edilerek öldürüldü. Onlara ve anilarina ihanet edemem.

Ölüm orucunda ölen Sevgi Erdogan’in ölüme bir kala gözlerinde gördügüm umut isiltisina ihanet edemem.

Diyarbakir’da film atölyesi yaptigimda, gecenin anlamini ‘korku’ olarak tanimlayan ve kursun seslerini duymamak için sürekli sarki söyleyen ögrencimin o sarkisina ihanet edemem.

5 yasinda, elinde çiçeklerle tutuklu babasini Davutpasa Kislasi’nda görmeye giden, kizima ihanet edemem. Yillardir kayip çocuklarini bekleyen Cumartesi Anneleri’ne, Berfo Ana’ya ihanet edemem.

Bu ülkenin daglarina, denizlerine, ovalarina, akarsularina ihanet edemem. Bu kitap yasadiklarima ortaklik eden tüm dostlarima, kardeslerime adanmistir.”