Kayıp Bir Devrimin Hikayesi Bir Zamanlar Hasköy'de

Içeri girenler, ölenler, sag kalanlar, sag kaldigina üzülenler, gençliklerini fasizmin hapishanelerinde geçirenler, içeri girmeyenler, iskence görenler, iskencede konusanlar, konusmayanlar, mülteci olanlar... () Son yok. Son da Hayri gibi kayip. Nasil olsun ki? Hayri yok, devrim yok Kayiplari aramaya devam ediyoruz. Geçmise aglamak fayda vermez. Biliyorum... Ama Hayri ve onun gibi devrimciler yasasaydi burasi baska bir ülke olurdu, bunu da biliyorum.
Resmî bellege siddetli bir politik kutuplasmanin karanlik çagi olarak naksedilen 70’li yillar, baska bir bakisla, sarsici bir toplumsal canlanmanin, büyük heyecanlarin ve ümitlerin dönemiydi.
Faruk Eren, iste Haliç’in kiyi semti Hasköy’ün 70’li yillarini adimliyor, gözaltinda kaybedilen abisinin, Hayrettin Eren’in hikâyesini anlatiyor bize. Bu dönemde komsulugun, ahbapligin, gündeligin nasil deneyimlendiginden, semtin siyasi-toplumsal tarihine, insanlarin nasil devrimcilestigine dair essiz izlenimler sunuyor. Pismanliklarin, keskelerin, iyi kilerin izini sürerek yalnizca bir ailenin fotografini çekmekle kalmiyor, taniklik ettigi tarihi aktararak unutmamanin, hatirlamanin, en önemlisi de hatirlatmanin kiymetini teslim ederek cumartesileri ogullarini, yakinlarini, eslerini, kardeslerini arayanlara yoldas ve yaslarina paydas oluyor.
Kayip Bir Devrimin Hikâyesi, kaybedilmek istenene karsi direnmenin, sebat etmenin kitabi.