Kızlar Da Yanmaz / Genç Cumhuriyette Köy Çocuğu Olmak

Yil 1927, genç Cumhuriyet henüz dört yasinda… Gazipasa'nin bir yaylasinda küçük bir kiz dünyaya gözünü açar. Okul çagina geldiginde, komsularinin "Kizlar okursa cehennemde yanar!" uyarilarina isyan eder.Babasinin, "Kizlar da yanmaz, okuyabilirsin" demesiyle dünyasi degisir. Ilk kez köyünden çikip Tasköprü'yü geçerek bucaktaki ilkokula baslarken, yeni bir dünyayla tanisir:Dünyanin bütün çocuklari dolusmusçasina kalabalik bir okul, rüya gibi dükkânlar, yeni sözcükler, akan suyu durdurabilen musluklar, Sümerbank kumaslari, kitaplar, elisi kâgitlari, kurmali oyuncaklar, dev gibi vapurlar…Yörede "Hürriyet Dügünü" diye kutlanan 10. Yil'da baslayan okul hayati bu küçük kiza Cumhuriyet'i, Gazi Mustafa Kemal'i, kitaplarin büyülü dünyasini, ögrenme coskusunu, sehir hayatini ve farkli olanla yasamayi da ögretir. Kizlar da Yanmaz, bir yandan Cumhuriyet'in ilk yillarinda bir köy çocugunun gözünden o dönemi, bir yandan da genç Türkiye'nin egitime verdigi önemi yalin bir içtenlikle anlatirken, temel egitimin bir devlet hizmeti olarak her köye götürülmesi gereginin önemini gözler önüne seriyor.