Leninin Seçim Stratejisi 2 Kitap Takım

Seçimler ve parlamento kürsüsü devrimci hedeflere ulasmak için kullanilabilir mi? 1905’ten 1907’ye kadar Lenin’in ilgisini canli tutan soru kesinlikle budur. Lenin bu sorunun cevabinin evet oldugu kanisindaydi ve haksiz olmadigi kanitlandi.

Ama baska ve daha güncel sorular da var: Lenin’in 20. yüzyil basinda Rusya’da belirledigi seçim stratejisi bugüne de isik tutuyor mu; bu stratejik yaklasimin Tahrir’den Gezi’ye son yillarda baslayan toplumsal muhalefetle iliskisi nasil kurulabilir? Çagdas Marksist yazinda ve sosyalistler arasinda, Lenin’in seçimlere ve parlamentoya dönük yazilari ve yaklasimi konusunda neden derin bir sessizlik söz konusu? Yunanistan’daki Syriza deneyimi bize neler anlatiyor?

August H. Nimtz’in essiz çalismasinin ikinci cildi, hem birinci ciltte kaldigi yerden devam edip 1905’ten 1917’ye uzaniyor, Üçüncü ve Dördüncü Duma deneyimlerini, Alman sosyal demokrasisi ile yasanan ayrimlari, Birinci Dünya Savasi kosullarini, sovyetlerin parlamentoya göre üstünlük ve farkliliklarini, Troçki ve Stalin’in Lenin’in seçim stratejisi karsisindaki konumlarini, Komintern’de yasananlari vb. anlatiyor, hem de birkaç örnegini verdigimiz bu güncel sorularin yanitlarini arayip tartisiyor.

Nimtz ilgi çekici ve tartismalari atesleyecek bir tez atiyor ortaya: Lenin, pek çok sey arasinda, seçimleri Rusya’daki devrimci stratejisinin merkezine yerlestirdi. Nimtz’in, Lenin’in düsüncelerinin Marx ve Engels’in teorik ve pratik politik katkilari üzerinde yükseldigine isaret eden iyi belgelendirilmis bakis açisi eksiksizdir. Bilimsel ve politik tartisma ortamina parlak bir katki... Paul Le Blanc