Uzlaştırıcının Pençesi

“Wolfe’tan çok sey ögrendim. Muazzam bir yazar, yazdigimiz türde eserler veren sanatçilar arasinda en iyilerinden. Yeni Günes Kitabi da tüm zamanlarin en önemli bilimsel fantazi epiklerinden.” –George R. R. Martin

“Geçtigimiz yüzyilin en iyi bilimkurgu romani.” –Neil Gaiman

Nebula En Iyi Roman Ödülü

Locus En Iyi Fantazi Romani Ödülü

“Kalibimizin Disina Çikamamamiz, Hâlâ Yegâne AffedIlmez Günahimizdir.”

Bilimkurgunun Melville’i olarak bilinen Gene Wolfe, spekülatif edebiyatin sinirlarini zorlayan, fantaziden bilim ve bilimden de fantazi çikarmayi basaran, türün her alaninda esit muazzamlikta eserler veren ender yazarlardan biri. Wolfe’un dilin ve türün imkânlarini sonuna kadar kullandigi, bilimkurgunun Ulysess’i olarak da anilan Yeni Günes Kitabi’nin ikinci cildi Uzlastiricinin Pençesi de en az ilki kadar esrarengiz.

Günümüzden yüz binlerce yil sonrasi. Ancak öyle bir gelecek ki geçmisten farki yok. Bugüne ait kültür ve olaylar artik bir ani bile degil. Gezegen, beklenmedik ve gizemli biçimlerde degisimler geçirmis. Günes’in ömrünün sonu gelmis, sönmekte.

Iskenceci Severian’in, sürgün edildigi Thrax sehrine yolculugu devam ediyor. Severian’in yaninda, kadim bir nesne de var artik. Kimi zaman iyilestiren, kimi zaman sadece ciliz bir isik yayan Pençe.

Severian kilici Terminus Est kadar keskin bir çizginin üzerinde kaderini anlamaya çalisirken, sadakatini isteyen kuvvetlerin arasindan is karasi peleriniyle geçip gidecek. Önüne maymunsu canlilar çikacak, sonunda bir baskasinin hatiralarini tükettigi bir ayine katilacak ve baska âlemleri gösteren bir kitap konacak önüne. Günes elbet bir gün ölecek. Ve Yeni Günes elbet bir gün dogacak.

Uzlastiricinin Pençesi, açiga çikardigi kadar saklayan isigin kitabi.