Montaigne Her Şeyin Birazı, Hiçbir Şeyin Hepsi

Stefan Zweig’in deyimiyle daha insancil bir dünya umudunun yitip gittigi bir dönemde, Michel de Montaigne ortaya çikarak, engin yüregini Denemeler’iyle insanligin hizmetine sunuyordu.
Zweig, o sihirli kalemini bu kez özgürlügün, gerçek ve saf özgürlügün pesine düsen Montaigne için kullaniyor. Bugünkü Avrupa düsüncesinin temelini olusturan Denemeler’in yazarinin nasil bir ortamda büyüdügünü, düsüncelerinin nasil sekillendigini, eserlerini yazarken ne gibi sartlarin hüküm sürdügünü anlatiyor.
Dahasi Zweig, Montaigne’i sadece bir yazar olarak degil düsünen, dertlenen, sorunlar karsisinda iç kalesine çekilen düsünceli bir insan olarak da anlatmaktadir.
Montaigne, Zweig’in ustalara saygi çizgisinin son ve önemli duraklarindan biridir.