Bu Su Hiç Durmaz Bülent Ortaçgil

Bu Su Hiç Durmaz’da ben bir hüzün alirim. Her sey devam eder, su yine akar, yine gider ve hayat sürer. Sen de istediklerini yapamayabilirsin ama hayat aktigi için onunla beraber akarsin. Su zaten benim için bir hareket sembolü, o hareketin içinde sen de yürür gidersin. Bazen bir sey yapamazsin, bazen yaparsin. Bazen yasar, bazen kaybolursun. Bazen basarirsin, bazen basaramazsin...

Benim o stüdyoya girisimle çikisim farkliydi. Sarki bittiginde , Biri beni anladi dedim. Sanki Bana yazilmis gibi... O sarkiyla, bu çocuksu vehme kapilmayacak yoktur sanirim. Bütün hücrelerimle Bülent’in ne kadar derin ve hakiki bir kaynaktan döküldügünü idrak ettim. Bu yüzden, istedigi kadar görünmez olmaya çalisin, imkânsiz. Öz’den söz ediyorum ezcümle...
Sezen Aksu

Bir de Yagmur var... Aski tane tane anlatan Yagmur. Hüznü damla damla akitan. Dertlenmeyi ögreten, diklenmeyi belleten. Her sey olur, her sey büyür, her sey geçer, hayat kalir yazili bir muskayi, ömür boyu gögsümüzde tasimamizi saglayan Yagmur.
Ortaçgil, denizden esen bir rüzgardir.
Yekta Kopan

Dinlediklerim hayati anlatiyordu, bazen Sik Latife’deki gibi, dogrudan, bazen de siir gibi. O zaman hayalimde sürrealizme çalan resimler canlanirdi. En çok, Eski Defterler’de dinleyecegimiz Degirmenler’de bu hisse kapildim herhalde.
Banu Güven

Insan olmanin çeliskisi duydum Ortaçgil’den ve ufak ufak çözmeye basladim dügümlerimi. Her sarkisini baska vurguyla, bir daha ve bir kez daha dinledim, izledim, okudum.
Jehan Barbur

Ortaçgil dinlendiginde, sarkilarin derin bir lirizmi yani özel bir heyecan ve coskuyu imledigi söylenebilir. Dinleyicilerini belki de en çok etkileyen özelliklerden biridir bu. Bu lirikler yoluyla hep kendi açiklarini, çikmazlarini, ikilemlerini yakalar dinleyici. Tabii ki bu sorunlar, kentli bireye ve iliskisizliklerine dairdir. Ask, bu sarkilarda ancak böyle nefes alip verebilir.
Orhan Kahyaoglu