Rüzgarı Dizginleyen Çocuk

Malavi’deki küçük köyleri kurakliga teslim oldugunda William Kamkwamba on üç yasindadir. Ailesi bütün bir senenin mahsulünü kuraklik yüzünden kaybedince herkes gibi o da açlikla tanisir. Hemen her gece yataga aç karnina girer, etrafindaki insanlarin açliktan birer birer ölmesine sahit olur. Bu da yetmezmis gibi parasizlik yüzünden çok sevdigi okulunu birakmak zorunda kalir ama pes etmez, aksine meraki, zekâsi ve yasam sevinciyle yokluga, imkânsizliklara meydan okur. William okula gidemez belki ama her gün köy kütüphanesinin yolunu tutar, burada fen kitaplarini kesfeder ve önünde yepyeni bir dünyanin kapilari aralanir. Onun artik bir hayali vardir: Bir yel degirmeni yapacak, köyüne elektrik, tarlalara su getirecektir. Böylece hiç kimse bir daha aç kalmayacaktir. Yel degirmenini yapmak için gerekli malzemeleri satin alma imkân olmadigindan çöplükleri karistirip hurda toplamaya baslar. Kendi ailesi de dâhil herkes ona deli gözüyle baksa da o hayalinin pesini birakmaz çünkü herkesin çöp gördügü yerde o firsat görür. Merak eder, dener ve basarir.