21. Yüzyıl Sosyalizmi Ve Latin Amerika

Dünyanin büyük kisminin gözünde 1989 yili, Berlin Duvari’nin yikilisi, Sovyet tipi toplumlarin çöküsü ve yirminci yüzyil sosyalizminin yenilgisi ile özdestir. Öte yandan, özellikle Ispanyolca konusulan ülkelerdeki birçok baska insan için ise 1989, neoliberal sok terapisine karsi Latin Amerika kalkismasinin baslangici ve sonrasindaki yillarda “21. yüzyil sosyalizmi”nin dogusuyla iliskilendirilir. Latin Amerika (ve dünya) tarihindeki bu devrimci dönemeç; Caracazo veya Sacudón (büyük kalkisma) olarak bilinir. Bu kalkisma, 27 Subat 1989’da Venezuela, Caracas’ta patlak vermis ve hizla “Latin Amerika tarihindeki en siddetli ve ayni keskinlikle bastirilmis bir ayaklanma”ya dönüsmüstür.***Her halkin, geçmisin derinliklerine dek uzanan kendi yerel devrimci gelenekleri vardir. Bunlar arasinda, özgün bir tarih ve kültür, geçmis yenilgiler ve çözülmemis köklü sorunlar mevcuttur. Bu tarihsel miraslardan bazilari elbette arkaik olarak görülebilir. Ancak, çogu zaman oldugu gibi, bunlar, açikça kendi zamanlarinin ötesinde ya da daha önceki mücadelelerle organik olarak baglantili olmayan radikal çözümler sunarlar. Kimi zaman ise kaybedilmis olsa da bir kez daha yeserecek önemli çikis noktalari sergilerler. Bu nedenle, dönüstürücü güçleri baki kalir. Geçmise uzanmak ve bu yerel devrimci gelenekleri yaratici yollarla insa etmek, bugünün engellerini asmaya yarayacak dil, esin kaynaklari ve somut pratikler devsirmek demektir.John Bellamy Foster