Bir Özkıyımın Özü

“Içimizde seferberlik ilan ettigimiz günlerden biriydi. Disimizdaki sikici yönetimlere karsi kendimizi azimsanmayacak ölçüde siki yönetmeye yeminler etmistik. Yüregimizin orta yerinde uyguladigimiz olaganüstü haller, diger iç organlarimizca hep olagan karsilanirdi. Askerin topuyla tüfegiyle giremeyecegi kadar sarp kayaliklardan bir geçit olusturmustuk sevgiliyle aramiza. Kuskulara aldigimiz tavir, ulus meclisinin gündemine oturacak denli ulusalliktan uzak da degildi. Ütopik kararlarimizla kumasini yirttigimiz sevecen yüzlerimiz gündelik sikintilardan uzakti; yakin olan ikimizdik. Baskalari bize hep kutsaldi.“
(Arka Kapak)