Walter Benjamin'in Mezarı

Walter Benjamin'in mezarini aramaya gelen Hannah Arendt hiçbir sey bulamamisti. Hiçbir sey; görüp gördügü en güzel yerlerden biri hariç. "Yoktu" diye yazmisti Gershom Scholem'e bir süre sonra, "adi hiçbir yerde yazmiyordu." Oysa belediye dairesince saglanan kayitlara göre, Benjamin'in seyahat arkadaslarindan biri olan Frau Gurland, bes yilligina bir "nis" kiralamak için yetmis bes peseta ödemisti 28 Eylül 1940'da; Benjamin'in, (...) genel itibariyla asiri dozda morfin sonucu intihar olarak bilinen ölümünden iki gün sonra. "Yaninda canini defalarca alabilecek kadar morfin tasiyordu" diye yaziyor onu daglardan geçirip Ispanya'ya getiren Lisa Fittko.(...) Benjamin, ölümde bile bir kaybedendi, mezari bahsis pesinde kosan adamlarin elinde oyuncak olmustu. Elestirel Kuram ve Yapisalcilik Sonrasi düsüncesinden etkilenen Taussig'in ele aldigi konular, Port Bou'da Walter Benjamin'in gömülü oldugu mezarliktan, Kolombiya'daki köy siiri tartismalarina, seytan akdine, saman bedeninin acayipliklerine, ihlale, New York Sehri polisine ve çiçeklerle siddet arasindaki iliskiye kadar uzanan genis bir yelpazeye yayiliyor ve yazarin bizzat yürüttügü saha arastirmalarindan besleniyor.