Dostoyevski Ve Nietzschetrajedinin Felsefesi

Trajedinin felsefesi mümkün müdür?

Trajedi ve felsefe nasil bir araya gelebilir? Trajedi yasamin çeliskilerinin, aci ile nesenin, dogru ile yanlisin, kötü ile iyinin iç içe geçtigi gerçek dünyayi anlatirken felsefe çeliskisiz, acisiz, dogru, iyilikten ibaret ideal bir dünya kurmayi amaçlar. Sestov Dostoyevski ve Nietzsche - Trajedinin Felsefesi’nde bu iki düsmani, felsefe ile trajediyi yan yana, kafa kafaya getiriyor. Soyutlamalardan degil hayatin ta kendisinden gelen trajedinin felsefesini öne sürüyor Dostoyevski ve Nietzsche’nin yasamini ve düsüncesini iç içe okuyarak.
Sestov için onlar ruh ikizi. Dostoyevski kendi parçalanmasini karakterlerine yansitiyor: “Bütün bu kahramanlar Dostoyevski’yle etle tirnak gibiydi: Onlarin trajedisi yeni ve farkli bir yasama baslamanin olanaksizligidir.” Nietzsche de düsüncesindeki kirilmalara ve dönüsümlere: “Nietzsche için düsünmek kendini paralamak, azap çekmek, hummali bir titremeyle kivranmakti.” Sestov’a göre, Dostoyevski ve Nietzsche’nin yasaminda ve eserinde trajik düsünce modern ifadesini buluyor.
“Dostoyevski ve Nietzsche’nin yapitlari yanit degil, soru içerir: Trajedinin felsefesi mümkün müdür?”