Özgürlük Daima Yalnızlarındır 6

Artik yeni bir seylerin olmasini umut etmiyorum, asil o zaman yalnizlasiyorum daha çok biliyorum. Kalacagim bir yer aramaktan vazgeçip bu gece de yola devam etmeyi düsündüm. Araca bindigimde Melina’nin yüzünü hatirlamaya çalistim, bir fotografi dahi yoktu bende, giderken biraktigi kadar degildim artik, daha önce de yazmistim sanirim bunu kaybolmak üzereyim ve çamurlu bir yolda biraktigim izler gibiydi yüzü, öyle kayipti artik. Aramami bekliyor mudur acaba bilmiyorum, bunu sonraki güne erteliyorum, en azindan Paspas’i merak edecegini düsündügümden kesin aramam gerekliydi artik. Delilercesine özlüyordum onu, yil bilmem kaç, küflenmek üzereyim sanki. Bugün tam da ölünecek yasta oldugumu hissettim. Geç kaliyoruz birbirimize çok geç olmadan da umarim biz oluruz Melina. Burada kimse yok, bir zafer edasiyla kirilmis hayaller de.