Boş Ayna

Kendimiz dedigimiz seyi bu¨yu¨k oranda yine kendimizin insa ettigini, basimiza gelenleri bildigimizi saniriz.

Kendimizi sevmedigimizde sevilmeye layik olmadigimizi du¨su¨nu¨ru¨z; kendimizi onaylamadigimizda bunu yine kendimiz yapiyoruz zannederiz.

Zorunda olduklarimizi, kaçindiklarimizi, korktuklarimizi, boyun egdiklerimizi, uyum sagladiklarimizi, seçimlerimizi hatta kendimizi görmezden gelisimizi bile kendimizden biliriz.

Içimizde çalan siren seslerini gerçekten içimizden geliyor sayar; aynamizin bize bizi gösterdigini du¨su¨nu¨ru¨z.

Oysa bireysel tarihimizin kendimizi yazdigi dönemde çogu zaman kalem bizim elimizde degildir. Dahasi, birçogumuz bize bizi gösteren ve bize bizi sevdirecek o degerli aynadan mahrum birakilmisizdir. Üstelik bu agir mahrumiyetimizi ifade etmemiz, hatta hissetmemiz bile yasaklidir.

Kendimizden baska kimseyi suçlamaya hakkimiz yoktur.

Bos aynamizin yerine bu kitabi koyabilirsek, sifaya giden yola çikacagimiza eminim.

Elinizdeki kitabin bizzat tanimadigim yazari Dr. Karyl McBride’a derin bir su¨kranla