Alacakaranlık Günce Yaz Defterleri Haziran Ağustos 92

“Niçin yaziyoruz?” sorusuna verilmis kisisel bir yanit Alacakaranlik Günce
Erken yasta yitirdigimiz Ali Teoman geride yayimlanmamis dosyalar da birakmisti. Bunlardan biri, 1992’nin Haziran-Temmuz aylarinda tuttugu bir defterdi. Teoman, son günlerinde, bu defteri temize çekerek ve adini koyarak, yayimlanmasi dilegiyle, yayinevimize teslim etmisti. Degerli yazarimizin vasiyetini simdi yerine getiriyoruz.
Alacakaranlik Günce, 1992 yazinda Paris’te günün ilk saatlerinde tutulmus, Teoman’in anlati dünyasinin çekirdekleriyle dolu bir defter. Sözcüklerin izini süren genç bir yazarin düsleri, anilari, biçem denemeleri... “Niçin yaziyoruz?” sorusuna verilmis kisisel bir yanit.
Sanki bunlar bana dikte edilmisti; yazmamis, yalnizca kâgida geçirmistim. Günceyi yayima hazirlarken de, düzeltmeleri olabildigince azda tuttum, ekleme ve çikartma ise hiç yapmadim. Yalnizca kisi adlari yerine kisaltmalar kullandim, ki bunun nedeninin de tahmin edilebilecegini saniyorum. Dolayisiyla, elinizdeki basili metnin, elyazmasiyla asagi yukari ayni oldugu söylenebilir.
O odanin anarahmini andiran loslugu ve sessizligi bugün hâlâ aklimda. O günleri özlüyorum ve –bunun olanaksiz bir düs oldugunu bilsem de– günün birinde yine ayni dingin ortami bulabilmeyi diliyorum.