Aforizmalar

Hölderlin der ki: “Ozanca barinir insan yeryüzünde.” Ve tarif ettigi o yer, ara bir yerdir: çifte yoksunluk zamanindan kalma... Bir bakima yerlerin yeri... Bir çesit bekleme odasi...
Muhakkak ki, en az Hölderlin kadar beklemis biri Kafka da... Beklemeyi bilmis biri... Üstelik ozanca...
Iyi de, Kafka neden siirde karar kilmamistir da, düzyazida ozanca davranmayi tercih etmistir? Ara yerde (Araf 'ta mi yoksa) kalmayi arzulamistir?
Aranan yanitlarin çogu, belirli bir olgunluga ulastiramadigi, daha da vahimi, tamamlayamadigi bu aforizmalarda gizli…
Büyük bir çökkünlük içindeyken yazilan; sik sik karalanan, zaman zaman atilan, bazen unutulan, sonra yeniden yazilan bu aforizmalarda…

DÜSÜNCENIN YAPI TASLARI dizisi, varligini Kafka'nin vefali dostu Max Brod'a borçlu oldugumuz Aforizmalar'i ilk kez hem özgün dili, hem de kabul görmüs iki Ingilizce versiyonuyla birlikte sunuyor. Ve kendini “okur” olarak tanimlayip melan- kolik dünyada kaybolmak, mukayese ederken yorulmak, karmasik fikirlerle çarpisirken yaralanmak isteyen herkesi, müthis bir sölene davet ediyor.