Ondancı

Kör olsaydim neleri yitirirdim sonsuzca? Sagir olsaydim ya da dilsiz? Burnum hiç mi hiç koku almasaydi ne yapardim? Kolsuz biri olmak nasil bir seydi acaba? Bense yürüyemiyordum, ayaklarim yok hükmündeydi. Annemin yasamina ulanmis asalaktim bu nedenle. Pencere önüne ihiyor, gözlerimin kazandirdigi görüntülerle günümü renklendiriyordum.
Ondanci birbirine baglanan öykülerden olusan bir roman olarak da okunabilir. Çocuk felci nedeniyle yürüme yetisini kaybetmis akilli, duyarli, uçari bir oglan çocugunun hayata tutunma ve yasam mücadelesini anlatiyor. Babasiz büyüyen, ona kosulsuz bir sevgiyle bagli yoksul annesinden baska kimsesi olmayan bu çocuk, muazzam hayal gücüne, zekâsina ve annesinin sebatkâr ilgisine karsin karamsarlik, umut ve isyan duygulari arasinda gider gelir. Ta ki bir rastlanti eseri ondaki yetenekleri fark eden ve ona sonsuz bir dünyanin kapilarini açan kader arkadasi yasli bir adamla tanisana kadar.