Atları Bağlayın Geceyi Burada Geçireceğiz

Çit diye kiriliyor iki insan. Bir vakit kaynadiklari yerden. Kimse duymuyor. Arabalar geçiyor sokaktan. Çocuklar kosuyor. Küfrediyor biri. Bir kadin camdan bagiriyor mahalle bakkalina: ‘Kadir, iki ekmek!’ ‘Tamam, abla! Hemen!’ (...) Kimse duymuyor o incecik kirilma sesini, hayatin gürültüsü patirtisi içinde. Bir tek ikisi.
Melisa Kesmez ilk kitabi Atlari Baglayin Geceyi Burada Geçirecegiz’deki öykülerinde derin yasanmisliklarin, büyük hayal kirikliklarinin, küçük mutluluklarin, irili ufakli saskinliklarin, yenilgilerin, tatli sarhosluklarin, anlarin, olasiliklarin fotograflarini çekiyor usul usul. Bu fotograflarda melankoli de var, tatli bir esinti de; yalnizliklar da var, yanlisliklar da; mutsuzluklar da var, mutsuzluga nanik yapanlar da
Kesmez’in bir arkadasla sohbet ediyormus gibi hissettiren kalemi dertli ama ruhlari karanlik olmayan insanlarin -en çok da sehirli kadinlarin- hallerini içtenlikle ve dogallikla anlatiyor
Atlari Baglayin Geceyi Burada Geçirecegiz hayattan sizan ayrintilarin kitabi