Kızıl Veba

Jack London’in 1912 yilinda The London Magazine’de tefrika halinde yayimlanan romani Kizil Veba, modern edebiyatin ilk post- apokaliptik metinlerinden biri kabul edilir. London romaninda, 2013’te patlak veren dünya çapinda bir salginin insan irkinin neredeyse tamamini yeryüzünden sildigi, ilkel yasamin geri döndügü, gerçeklesmesi son derece muhtemel bir “yeni” dünya tasavvur eder. Salgin sürecinde izolasyonun önemini, nüfus yogunlugunun, özellikle de dünya nüfusunun salginlardaki rolünü, insanlarin son derece kritik durumlarda kapildigi bencilligi, kolektivizm ve bireyciligin karsi karsiya gelisini, biliminsanlarinin özverisini son derece gerçekçi biçimde isler.

Bundan 108 yil önce, su an deneyimlemekte oldugumuz meselelere kitabinda yer veren London’in yazdiklari simdierde, seyircisi degil bizzat aktörü oldugumuz en derin krizin öngörülemez, diger bir deyisle “siyah kugu” vakasi olmadigini, insan merkezli yaklasimlarin dünyayi anlamamiza yetmedigini kanitlar nitelikte. Bu baglamda Kizil Veba yazildigi tarihten bir yüzyil sonra, farkli bir bakis açisiyla yeniden okunmayi hak ediyor.