Eğitim Mirasımız Köy Enstitüleri Uygulanabilirliği Ve Model Çalışmalar 17 18 Nisan 2008 Sempozy

Köy Enstitülerini Arastirma ve Egitimi Gelistirme Dernegi’nin (KAVEG) 18 Nisan 2008’de gerçeklestirdigi sempozyumda, Köy Enstitüleri’nin kurulus ve yikilis nedenlerine de deginilirken agirlikli olarak evrensel özellikleri bilimsel olarak anlatildigi ve günümüze uyarlanabilirligi tartisilmistir. Köy Enstitüleri 68 yildir çesitli nedenlerle Türkiye’nin gündemindedir. Bir görüse göre, bu kurumlar o günlerin tarihsel kosullarinda ortaya çikmis ve zamanini doldurmustur. Yeniden gündeme getirilmeleri ancak anma amaçli olabilir.Oysa, gerçek öyle degildir. Köy Enstitüleri sisteminin Türkiye’yi de asan evrensel bir boyutu vardir. Anayasalar yurttasina; “egitim hakki” öngörür. Herseyden önce, 1940’li yillarda Köy Enstitüleri sistemi ile anayasamizin öngördügü egitim hakki, ülkemiz insanina hakkiyla verilmistir. Yeniden yapilanan Cumhuriyet Türkiyesi’nde yurttas, demokrasinin anlamini bu egitim sistemi içinde kavramistir. 12-13 yaslarindayken köyünden kopup, özgür ve moral degerleri saglam bir yasam ortaminda parasiz yatili okudugu için, dogru bir kisilik egitimi almistir. Ögretmenleri seçkin oldugu için de, meslegini iyi ögrenmistir. Köy Enstitüleri sistemi, yalnizca ögretmenlik meslegini degil diger meslekleri de; yalnizca orta kismi degil yüksek egitim ve ögrenimi de kapsar. Dönemin politik kosullari geregi planlandigi sekilde uygulanamamis, daha dogru bir deyimle baltalanmistir.