Tan Kızıllığı

Bu kitapta bir "yeralti insanini" is basinda bulacaksiniz, sondaj yapan, kazan, gömen birisini. Havasizlik ve karanligin yaratacagi uzun süreli her sikintiya pek fazla aldiris etmeden, onun ne kadar yavas, dikkatli ve ödün vermez bir inatçilikla ilerledigini göreceksiniz, elbette eger böyle bir derinlik çalismasini görebilecek gözleriniz varsa; bu belirsiz isinde bile onun mutlu oldugunu söyleyebilirsiniz. Sanki kendisine bir inanç yol gösteriyor, bir teselli onu avutuyor gibi degil mi? Belki de kendi uzun karanligini istiyor, kendi anlasilmazligini, gizliligini, gizemliligini, çünkü o ne elde edecegini biliyor: kendi sabahini, kendi kurtulusunu, kendi tan kizilligini?... Hiç kusku yok, geri dönecektir: ona asagida ne isi oldugunu sormayin, bu sözde Trophonios ve yeralti insani, yeniden "insan olunca", size kendisi anlatacaktir. Insan onun gibi uzun süre köstebek olarak yasayip, yalniz kalinca, susma yetisini tümüyle kaybeder