“Edebiyat neye yarar? Sade ve Masoch’un adlari, en azindan iki temel sapkinligi adlandirmak konusunda yararlilik gösterdiler.” Mazohizme ismen kaynaklik eden Leopold von Sacher-Masoch üzerine hazirladigi sunus niteliginde metniyle her iki sapkinlik hakkindaki genel yargiyi ters yüz eden Gilles Deleuze, psikanalizin kestirimci tutumunu ihbar ederken, kendi düsünce çizgisini bu iki ‘lanetli’ yazarin kurdugu farkli edebi dünyalarin içinden kaçirarak geçiriyor.
“Bütün iyi yazarlar en azindan zihin psikolojisinin imkânsizligi üzerinde anlasirlar. Bilincin bilgiyle özdeslestirilmesini bu kadar titizlikle elestirmeleri iste bu yüzdendir. Bunlar bir tek, zihne bir doga kazandiran etmenlerin belirlenimi konusunda farklilik gösterirler. Bu etmenler kimi zaman bedendir, yani madde: Bu durumda psikoloji yerini fizyolojiye birakmalidir. Kimi zaman tikel ilkelerdir, yani maddenin psisik bir dengi, ki psikoloji bunda hem tek mümkün nesnesini hem de bilimsel kosulunu bulmaktadir. Çagrisim ilkeleriyle Hume, daha zor ya da daha cüretkâr olan bu ikinci yolu seçmis olur. Materyalizme olan sempatisi ve ayni zamanda bunun karsisindaki tereddüdü de bundan kaynaklanir.”
Kitapta, orijinalinde oldugu gibi, Deleuze’ün metnini Sacher-Masoch’un ünlü romani Kürklü Venüs ve birkaç ek metin izliyor.
Güvenli Ödeme
Hızlı Teslimat
Kolay İade