Nietzsche İyinin Ve Kötünün Ötesinde

Bu kitap Leo Strauss’un St. John’s College’da (Annapolis, Maryland) Nietzsche’nin Iyinin ve Kötünün Ötesinde adli eseri üzerine 1971-72 güz ve bahar dönemlerinde verdigi seminerin dökümünden olusmaktadir. Seminer, büyük ölçüde Strauss’un Nietzsche’yi dogrudan anlama çabasidir. Nietzsche Strauss’un ifadesiyle son alti kusagin en kapsamli ve en derin sorgulayicisidir. Sokrates’i sorgulasa da ve tam da onu sorgulamasi nedeniyle, bize Sokrates’i hatirlatir. Strauss, Nietzsche’nin güç istencinin dogru oldugu ya da temel gerçek oldugu iddiasinda yer alan güçlükler ile ilgilenir ve tüm bu iddialarin sadece yorum oldugunu belirtir. Ayrica Nietzsche’nin hiçbir canli türünün sabit olmadigi ve tüm olusun ölümcül oldugu hakikatiyle ilgilenir ve Tanri öldü olarak özetlenen bu ölümcül hakikatin gerçekten yaratici olanlar için ölümcül olmasi gerekmedigine dikkat çeker. Strauss’un doga sorunu veya doga ve tarih sorunuyla ilgili kendi kaygisi, ayni zamanda doganin nasil Nietzsche’nin merkezi ama genellikle gözden kaçan temalarindan biri oldugunu vurgulamasina izin verir. Strauss bu vesileyle Platon, Spinoza, Locke, Kant, Hegel, Marx, Freud ve Heidegger gibi düsünürlere de deginir. Seminer ayrica Strauss ve St. John’un ögretmenleri ve ögrencileri arasinda canli ve derin tartismalarla da dikkat çekiyor. St. John’s College’in dekani ve Strauss’un arkadasi olan Jacob Klein en azindan bazi oturumlara katilmistir.