Sanatın Gücü

Hiçbir görüntünün sonsuz gücün temsili olma islevi yoksa o zaman tüm görüntüler esittir. Ayrica, çagdas sanatta, sanatin telosu olarak tüm görüntülerin esitligi söz konusudur. Ancak tüm görüntülerin esitligi, estetik begeni düzeyindeki çogulcu, demokratik esitligi asar. Herhangi özel bir begeniyle örtüsmeyen, bireysel begeniye, ''yüksek'' begeniye, marjinal begeniye veya kitlelerin begenisine hitap eden sonsuz sayida görüntü/imge fazlasi vardir. Bu nedenle de istenmeyen, begenilmeyen görüntülerin fazlaligindan söz etmek her zaman mümkündür -çagdas sanatin sürekli yaptigi da budur. Çagdas sanat, çogulcu begeniyi de içeren bir begeni asiriligidir. Bu anlamda bir çogulcu demokrasi asiriligidir, demokratik esitlik asiriligidir. Bu asirilik demokratik begeni ve güç dengesi arasinda ayni anda hem denge kurar hemde denge bozar. Çagdas sanatin ayirt edici özelligi de, aslinda, bu paradokstur.