Abartma Tozu

Bir sabah uyandik ve bizim kasaba toptan delirdi.
Annem saglikli yasam ugruna evi dev bir organik tarim alanina dönüstürdü.
Babaannem sevimli, minnos pansiyonunu oteller zinciri yapti.
Babam daha çok para kazanmak için eve ugramaz oldu.
Kuzenim ata binerken resim yapmaya, flüt üflerken piyano çalmaya basladi.
Yengem temizlikle kafayi bozdu. Kocasini pis diye evden kovdu ve çocuklarini her gün suya yatirdiktan sonra mandalla çamasir ipine asti.
Sevgi Teyze, daha çok sevebilmek için çocuklarini koltuga bagladi, hepsine ayni kombin kiyafetler giydirdi ve onlari sevgi komasina soktu.
Fehmi Abi, bilgisayarin basindan tuvalete gitmek için bile kalkmadigindan hastanelik oldu.
Okulda daha basarili olmak için teneffüs yapmamaya, hafta sonlari da okula gitmeye basladik.
Etrafimda bir tane normal insan kalmadi.
Ha simdi diyeceksin ki bir tek sen mi normalsin?
Evet, bir tek ben normalim. Neyse ki mücadeleci bir ruhum var. Bu kasabadaki insanlara bir süper kahraman lazimsa o kesinlikle benim. Koca kasabada yanimda olan tek kisi, Tevfik Kilikirkyarar. Gerçi o da çok normal degil ama olsun, o da insan.