Mektup

Peride Celal’den dört öykü:

Iki yildir bir Böcek ile yasayan kadin, kendisine böcegin onunla yasadigini söyleyecek olan psikiyatra basvurmakta arar çareyi; sanki çarenin kendisi “Böcek” olabilirmis gibi.

Saf ve temiz bir adam degildi Saffet Bey. Sadece para kazanmaya harcadigi bir hayata giris bileti olmus “sevgili” esinin yasini, geç kalmis bir gelecek planlamasina vesile kilmisti. Ama uzaktan, Londra’da egitim gören küçük oglundan gelen zehir zemberek bir “Mektup” ile darmadagin olur. Gelecek kurgulari geçmis masallariyla iç içe geçer.

Isçi bir çocugun hayatina yön veren yasli bir anne kendi kizinin hayatini yönlendirememis olabilir mi? Kirkina dogru düzenli olarak kosmaya baslayan “çocuk”un yasam serüveni, ülkenin yakin tarihinin özetlendigi öyküye dönüsür “Kosucu,” kizin da annesinin meyvesi oldugunu anladigi bir öyküye.

Ergenlikten kadinliga geçisinde üzerine yigilmis baskilardan tek tek kurtulmaya çalismaktadir “Kaçak.”

* * *

“Ben, öyküden romana geçen bir yazarim. Ilk gençligimde ve daha sonralari da yüzlerce öykü yazdim. Bunlar gazete sayfalari arasinda kaybolup gittiler. (...) Sonradan roman yazmaya basladim. (...) Öykü yazmak kolay is degil. Romandan bile zor bir bakima. Daha da zevkli. Ben, bildiginiz gibi, burjuva bir aileden gelen, büyük kenti ve bu çevrenin, büyük kentin tutucu, yozlasmis insanlarini elestiren bir yazarim. Mektup adli bu yeni kitabimdaki dört öykü de, romanlarim gibi ayni düsünce ve gözlemlerle yazildi.”

Peride Celal

“Kimi romancilarin kisa öyküleri, hele öyküleri, birer roman kirintisi olmaktan kurtulamaz. Peride Celal’in öyküleri, onun roman dünyasini kimi ögeleriyle yansitsa bile, roman kirintisi degil ‘öykü’dür.”

Hulki Aktunç