Alleben Öyküleri

Alleben neresi?

Anteplilerin iyi bildigi gibi Alleben, Antep’in içinden onu çogaltarak geçen, kentin kültürünü biçimlendiren uzun ve güçlü Firat Nehri’nin geçmiste “gürül gürül akan”, sonra sonra zayiflasa da Antepliler için önemini yitirmeyen kollarindan biri.

Çocukluk neresi?

Ülkü Tamer, Jorge Amado’dan alintiliyor: “Insanin anayurdu çocuklugudur.” Antep yolculuklarini, hatiralarini anlatirken “beni olusturan en önemli ögelerden biri. Belki yok olup gitti çogu. Ama içimde bir yerlere o zenginlikleri define gibi gömmüsüm. Onlari yeniden çikarip kesfetme olanagini sagliyor” diyor. Alleben Deresi, Antep ve çocukluk... Ülkü Tamer için bu üçü, iç içe akan ve Ikinci Yeni’nin büyük sairini besleyen büyük, güçlü bir kaynaktir desek herhalde yanilmis olmayiz.
Alleben Öyküleri neresi?

Çocuklugunu ve büyüdügü sehri, onun kültürünü içinde görkemli özgünlükte bir define gibi tasimayi bilen bir sairin, anayurduna, kendisine, kültürüne dair gördüklerini, hatirladiklarini öykü formunda yeniden kesfi. Ne yüzlesmekten ne sevmekten ne de hayat ve ölümden korkan, bilakis hepsini pek çok edebi formda kucaklamayi bilen cesur bir sanatçinin öyküleri.

Ülkü Tamer, anilarinda Antep’i anlatirken söyle diyor: “Tepe asilinca dünyanin en güzel resmi, Antep görülürdü.”

Buyrun iste siz, iste tepe, iste Ülkü Tamer ve iste Alleben! Dünyanin en güzel resmi.