Posta Güvercinleri

Köyünün ismini duyunca Hikmet’in kalbi küt küt atmaya basladi. Kusçu Ali’ye bakarak, “Bu bizim köy! Bizim köy!” dedi. Bildigi kadariyla köyde bir tek o ugrasiyordu güvercinlerle. Yarismaya katilan baska birileri var miydi acaba? Kusçu Ali gülümsedi ve eliyle sus isareti yapti.

“Topakkaya köyünden Akyel! Akyel!” Hikmet sevincinden öyle bir zipladi ki yerinden, sanki göge tutunacakti. Sonra sikica sarildi Kusçu Ali’nin boynuna. Herkes onu görünce gülümsedi, bu küçük çocugun kazanmasina hem sevindi hem de sasirdi. Hikmet ikinci ve üçüncü olan yarismacilari duymadi bile.