Çocukların Ormanı

Ismail’in dedesi bahçelerindeki agaçlari budadi. Kestigi dal parçalarini kapilarinin önüne yigdi. Iste yigini görünce bize gün dogdu. Nasil mi? Hepimiz bir dal kaptik. Bir anda koca dal yiginini, sokagin arkasindaki arsaya tasidik. Agaçtan bir magara yaptik, içine girdik. Ismail, Bahar, Önder, Cemal, Ebru, Sevin, Isil, Sermet ve Didem... Bir sarkilar söyledik, bir sarkilar söyledik agaçtan magaramizin içinde, sesimize dallar dayanamadi, magaramiz güpür diye basimiza çöktü..
(Kitabin Içinden)