Dünyaya Geldim Gitmeye

Bu topraklarin derin bilgeligi, bugünü yeniden insa etmekte bize nasil bir yol gösterebilir? Gönül, Çalab’in tahtidir, ses verir; yeter ki biz onun fisiltisini isitelim. Kalp bagirip çagirmaz, sadece fisildar.
Sadettin Ökten ve Kemal Sayar’in bir çagrisimlar denizinde yol alan dogaçlama konusmalarindan olusan Dünyaya Geldim Gitmeye adli kitabin duygusal dokusunu, umut ve iyimserlik teskil ediyor. Etkin bir iyimserlik.
Bu satirlarda yilginlik ve yeise yer yok. Insan, elindeki imkânlari daha soylu bir hayat sürmek için seferber etmek zorundadir: Gönlü mihver alan bir yolculukta, ödev ahlâki ve sorumluluk bilinciyle yasamak. Üzerinde yasadigimiz mübarek topragin ve altinda nefes alip verdigimiz mübarek gökyüzünün bize yükledigi emanet suurunun farkinda olmak.
Insan, anlamdan bosaltilmis bir kâinati ancak bu sekilde yeniden isiklandirabilir, kozmik yalnizligindan kurtularak, Allah bes, bâkî heves dedigi bir birlik düsüncesine ulasabilir.
Geldik gidiyoruz, bütün mesele ask ile âni seyretmek.