Sarıkamış 1914 15

-Haydi Mehmetler, tren hareket ediyor…
O an kalabaliklar arasinda bir kopma oldu. Küme küme insanlar istasyona dogru yürümeye basladi. Vedalasma bitmisti. Davullar hep birlikte Gençler dönüp dönüp el salliyorlardi. Bütün genç Mehmetler trene bindi. Büyük izdiham oldu. O ses yine duyuldu:
-Asagida kimse kalmasin! Tren hareket ediyor!
Meydandaki kalabalik, gençlerin bosalttigi perona dolmustu. Peron yetmemis, kalabalik asagilara kadar sarkmisti. Davullar her yönden çaliyordu. Hep beraber mehter havasini çaliyorlardi. Asagidakiler el salliyordu. Trendekiler pencerelere dolmustu. Salkim saçak pencereden sarkiyorlardi. Durmadan el salliyorlardi. Istasyon görevlisi yesil isaretli el isaretini kaldirdi. Tren uzun uzun düdügünü çalmaya basladi. Agir agir hareket etmeye basladi. Simendiferin ortaliga yaydigi buhar dumani arasinda havaya kalkmis kollar görünüyordu. Gardan ayrilan vagonlar bitmek bilmiyordu. Vagonlar genç Mehmetçiklerle doluydu. Her vagonun ön ve arkasinda eli silahli askerler vardi. Tren, uzaklastikça küçülüyordu. Tren, sag tarafa yönelip Toroslara dogru yöneldi. Sonra tamamen gözden kayboldu.
Kalabalik, kaybolan treni bir süre dumanindan takip etti. Dumanlar görünmez olunca kalabalik arasindaki insanlar birbirlerine sarildilar.
-Allah kavustursun!
Dilekleri sunuldu. Ardindan dagildilar.