Edebiyat Ve Hastalık

Edebiyat zararli midir? Edebiyat ve hastalik arasindaki bag nedir? Eflatun Sokrat’la tanistiktan sonra neden siir yazmaktan vazgeçti? Cervantes’in Don Kisot’u hastalikli bir özlemin ürünü müydü? Tolstoy neden Tanri Hakikati Görür ve Kafkas Mahpusu disindaki eserlerinin sahte sanat eserleri oldugunu düsünüyordu? M. Âkif neden sanatini hakikat için feda etmisti? Necip Fâzil gerçek sanati nerede bulmustu? Selçuk Çikla, Edebiyat ve Hastalik’ta bu sorularin ve daha fazlasinin yanitini ariyor. Türk ve Dünya edebiyatinda kendine yer edinmis hastaliklari, hasta tiplerini, hasta türlerini, doktorlari mercek altina alirken özellikle XIX. yüzyil Türk edebiyatinda hastaligin varolus sekline yogunlasiyor. Kötülükle dolu dünyamizin edebiyattaki izdüsümlerini irdeliyor ve okuduklarimizin ya bir kisinin, ya bir kurumun, sinifin ya da devletin hastalikli zihniyetinin yansimasi oldugunun altini çiziyor. Ahlak felsefesinin en temel meselelerinden biri olan “kötülük problemi”nin en detayli islendigi alanin edebiyat oldugunu hatirlatiyor bize. Suçlarin, günahlarin, zaaflarin, ihtiraslarin, asiriliklarin, entrikalarin izini sürüyor.Ele aldigi konunun genisligine dair bir farkindalik ve dikkatle kaleme alinan Edebiyat ve Hastalik, Türk edebiyatinin bakir kalmis alanlarindan birine isaret ederek edebiyatseverlere farkli ve ilgi çekici bir okuma baglami öneriyor.