Genc I Esrar I Ma'ni İnceleme Metin

Türk edebiyatindaki dinî ve tasavvufî ögüt kitaplarindan biri olan ve 1543’de Nidâî (1508-1568?) tarafindan mesnevi biçiminde kaleme alinan, Genc-i Esrâr-i Ma’nî, bilindigi kadariyla, günümüze tek nüshasi ulasmis bir eserdir. Bu tek nüsha, Nuruosmaniye kütüphanesi’nde, 2270. numarada kayitlidir. Hekimlikle ilgili (Menâfiü’n-nâs gibi) kitaplar yazarak insanlara saglik konusunda faydali olmak isteyen Nidâî, Müslüman-Türk dünyasindaki benzerlerinden biri olarak dinî-tasavvufî ögretiyi aktarmak için yazdigi Genc-i Esrâr-i Ma’nî ile mânevî tedâvîye de tesebbüs etmistir, denilebilir. Ilgi çekici bir tertible, 10 bâb içerisindeki, toplam 29 hikâyeden meydana gelmis bu eserde o, “yol er(ler)ine” seslenmis ve “insan-i kâmillik yolu”nda nasihatlarda bulunmustur. Bu yüzden “Nasihatnâme” türünde yazilmis eserlere dâhil ettigimiz Genc-i Esrâr-i Ma’nî, didaktik oldugu kadar, iyi bir sairin kaleminden çiktigi için temsilî anlatimiyla etkileyici edebî bir üsluba da sahiptir. Yapilan bu çalisma ile, simdiye kadar hekim kimligiyle söhretli Nidâi’nin, sairlik yönünün de oldugu anlasilmistir.