Efendi Ile Uşağı Bir Toprak Sahibinin Sabahı

Lev Nikolayeviç Tolstoy (1828-1910): Anna Karenina, Savas ve Baris, Dirilis’in büyük yazari, yasaminin son otuz yilinda kendini insan, aile, din, devlet, toplum, özgürlük, boyun egme, baskaldirma, sanat ve estetik konularinda kuramsal çalismalara da verdi. Bu dönemde yazdigi roman ve öykülerinde yillarca üzerinde düsündügü insanlik sorunlarini edebi bir kurguyla ele aldi. Tolstoy, yari otobiyografik denebilecek üçlemesinin (Çocukluk, Ilkgençlik, Gençlik) devami sayilabilecek Bir Toprak Sahibinin Sabahi’nda genç bir toprak sahibinin köylülerle iliskilerini, tüm iyi niyetine ragmen cehalet ve güvensizlikten kaynaklanan güçlüklerle yüzlesmek zorunda kalmasini son derece çarpici bir dille aktarir. Efendi ile Usagi’nda ise dogayla insanin mücadelesini arka plana yerlestirerek, açgözlülükle tevazuun, iyilikle kötülügün insan ruhundaki bitmek bilmeyen savasini sarsici bir hikâyeyle gözler önüne serer.