Bektaşilik Alevilik Mevlevilik Masonluk

Bektasilik, XIII. Yüzyilda Haci Bektas Veli’nin kurdugu, daha çok ortamsal (dünyevi) düsünceyi önde tutan, insanlarin özdes inanç çevresinde birleserek kardeslik, mutluluk, esitlik ve özgürlük havasi içinde yasamalarini amaçlayan, insanlar arasinda ayirim gözetmeksizin karsilikli sevgi vesaygiya dayanan bir birliktelige önem veren yetkili bir tarikattir.Mevlevilik, Mevlana Celalettin-i Rumi’nin oglu Sultan Veled’in XIII. Yüzyilda Anadolu’da kurdugu ask, musiki, sema ve zikr’e dayanan, sürekli devinim ve gelisme yanlisi, yaradilmislarin en yücesi olan insani Tanri’dan bir parça olarak kabul eden gerçek bilgiyi geçerli sayan, insancil ve hosgörülü olmayi ögütleyen, dogruluga, iyilige, kardeslige önem veren bir tarikattir.Masonluk, gerçegi arastirici nitelikte çalismalar yapan ve bu nedenle akilciligi bilimsel bir yöntem olarak benimseyen ve özellikle insana deger veren bir düsünce dizgesidir. Her sorunu akilci yollarla, özgürce ve iyilikle çözümlemeyi öngören, insanlar arasinda gerçek anlamda evrensel bir birlik ve kardeslik saglamaya çalisan, bilgisizligi, bagnazligi ve tutkuyu yeren,sürekli iyiligi, dogruyu, güzeli ve gerçegi arastiran bir olusumdur.Bektasilik, Mevlevilik, Masonluk ve kitapta dip not olarak açiklanan, ayrica kitabin sonuna eklenen sözlük ve siirlerle belirtilen Alevilik arasinda düsünce ve inanç bakimindan birtakim benzerliklerin bulundugu kesindir.Ortak yönlerine gelince, temel düsünce insan sevgisidir.