Selçuklunun Son Veziri Sahib Ata Fahreddin Ali Ve Vakıfları

Türkiye Selçuklularinin son dönem vezirlerinden Sâhib Ata Fahreddin Ali, Selçuklu bürokrasisinin yetistirdigi en dikkat çekici devlet adamlarindan biridir. Emîrlik ile baslayan siyasi kariyerini 27 yil süren vezirligi tamamlamis ve bu süreçte Selçuklu Devleti’nin menfaatlerini her seyin üzerinde tutmustur. Bu sayede Anadolu'nun Mogol tahakkümü altinda oldugu bir dönemde devletin ömrünü çeyrek asir uzatmistir. O, tecrübeli ve basiretli bir devlet adami olarak hem toplumun farkli kesimlerini hem de siyasi çikar gruplarini ortak noktada birlestirmeyi basarmis bir siyasi dehadir. Bu yüzden kendisi hakkinda “kurt ile kuzuya ayni tastan su içirir” sözü darb-i mesel olmustur.

Sâhib Ata Fahreddin Ali bütün bu siyasi basari ve hizmetlerinin yaninda, insa ettirdigi, Anadolu’nun en görkemli ve anitsal vakif eserleri ile de adini ebedîlestirmistir. Öyle ki bir taraftan Mogollarin yersiz taleplerini kendi bütçesinden karsilarken, diger taraftan Anadolu’nun birçok sehrini medrese, kervansaray, zaviye ve su vakiflari ile imar etmis, ilmî ve fikrî açidan tekrar canlandirmaya çalismistir. Zengin gelirlerle kurdugu vakiflar, XX. yüzyilin baslarina kadar faaliyetlerine kesintisiz devam etmistir ve abidevi eserleri bugün dahi sehirlerimizi süslemektedir.