Eylül Yorgunu

Ener için, sentimentalligi, çagimizda örnekleri oldukça azalmis olan bir duygusalliga dönüstürdügü söylenebilir. Bütün öykülerde, kisilerin ortakliklari var.

Güven Turan / Dost Dergisi

Bugün romanda, siirde neredeyiz, belki tartisilabilir, ama hikayede tam Bati çizgisindeyiz. Dünya ölçüsündeki ilk yüzakligimiz budur. Güçlü bir yazarla karsi karsiyayiz. Sait Faik'ten Güner Ener'e kadar uzanan çizgide Türk hikayeciligi Bati ölçüleri, Bati kadrosu içine yüzakligiyla giriyor.

Ismet Bozdag / Sabah Gazetesi

Kendinden çogalttigi kisilerle çiziyor Güner Ener tiplerini... Kimi zaman sasirtici, ince duyarlikla kimi zaman da hafiften hafife alayla yaklasiyor, olaylara, kisilere. Onun öyküleri bir olayi ya da olaylar dizisini yansitmaktan daha çok, yasamdan derlenmis bir anilar ve izlenimler demeti biçiminde. Ama bu demeti ustalikla kullanmasini, amacina uygun bir kiliga sokmasini biliyor. Iç diyaloglara düskünlügü, ince alayli üslubu öykülerine yogun bir hava veriyor. Böylece kisa öykü türünde, dar olanaklar içinde genis ufuklu islemleri yansitmayi basariyor. Bu içlem, genel olarak toplumun katiligina, dar görüslügüne bir karsi çikisi, bir "isyan"i getiriyor okuruna. Kitabin ilk üç öyküsünde bireysel odak noktasindan toplumu suçlar ve kargilar öykücü Güner Ener. Daha sonraki öyküler, daha genis ufuklu elestiriler getirir ve yazarin yavas yavas toplumcu bir elestiri tarzina yaklasmakta oldugunu gösterir. Güner Ener'in kisisel baskaldirmadan, toplumsal elestiriye geçisini de saptiyoruz. Eylül Yorgunu'nda usta ve özgün bir kalemden çikma, duyarlikli on bir öykü yer aliyor.

Zühtü Bayar / Yeditepe Dergisi