O Ve Ben

Çemberlitas’ta, Sultanahmet’e dogru inen sokaklardan birinde, kocaman bir konakta dogmusum...
Harem ve selamlik halinde iki kapili, dört katli ve bilmem kaç odali bu konak, içinde, yakici hatiralarin kaynastigi tütsü çanagidir. Renk renk, sekil sekil, fisilti fisilti hatiralar... Bazen de çiglik çiglik...
Çocuk denecek kadar gençken yazdigim “Bir Yalnizlik Gecesinin Vehimleri“ isimli hikayemdeki mekan iste bu konak...
Selamlik kapisinin önünde, bodrum katinin üstünde, birkaç merdivenle çikilan, köseleme mermer bir sahanlik ve yaninda küçücük bir bahçe... Mermer sahanliga, üst katin çikintisindan iki sütun iniyor. Ve giris kapisi...
(Kitabin Içinden)