Beyaz Diş

Dogadaki yasamin zorlugu, vahsilik, Beyaz Dis’in bütün görünüsünde ve hareketlerinde kendini ortaya koyuyordu. O vahsi tabiatin ta kendisiydi; âdeta onun ete kemige bürünmüs haliydi. Zorlu hayatta kalma mücadelesi içinde zamanla gücü bilenerek olaganüstü bir savasçiya evrilen Beyaz Dis, yalnizca kendi içgüdülerine, aklina ve gücüne güven duyar. Talihin karsisina çikardigi olaylarin seyrine göre vahsi hayat ile evcillesme arasinda gidip gelir; ama bunu daha çok belirleyen gene vahsi doganin oldugu gibi yansimasi olan efendileridir, tanrilaridir, yani insandir.
Dogada ve tabii insanlarin dünyasinda Beyaz Dis benligini bulma sürecindedir. Yillar boyu edindigi tüm tecrübeleri ve dogasini sekillendirmis olan vahsi duygulara ragmen hayati yeni bir ufka dogru genisletmistir. Içinde daha önce hissetmedigi birtakim garip duygular ve alismadigi dürtüler filizlenmis, davranis sekli degismistir. Eskiden rahatini sever ve acidan olabildigince uzak durur, davranislarini da buna göre ayarlardi. Ama simdi durum farkliydi. Hemen her canli yasam kavgasi veriyordu, ama bu mücadelede sevgiyle ya da nefretle, kosullarin insanlar için oldugu kadar hayvanlar için de hayati nasil degistirdigini yalin ama son derece güçlü bir anlatimla yansitiyor Jack London.