Et Yiyenler Birbirini Öldürsün

Ebru Ojen, ilk romani Asi’dan sonar Et Yiyenler Birbirini Öldürsün adli ikinci romani ile okurunu yine gerilimli bir anlatiya davet ediyor. “Muhalif insanlar, konforu tehdit altindayken, devletle isbirligi yapar mi?”. Et Yiyenler Birbirini Öldürsün; iktidari, mülkiyeti, patriarkayi, içi kof politik dogruculuklari, erkeklik gösterilerini cesurca karsisina almaktan çekinmeyen bir roman.

Çarpici bir üslüp, cepheden konusan bir anlati. Öfkesi dinmeyen, soluk soluga bir kitap. Ojen, Asi ile yakaladigi çarpici üslubunu birakmadan, Et Yiyenler Birbirini Öldürsün ile sinirlari ihlal etmeyi sürdürüyor.



Kalabalik az ileride otoparkin yakininda duruyor. Homurtularini duyuyorum. Surada duran Azmi degil mi? Evet o. Sinsi herif! Nasil da kafasini dükkânindan çikarmis etrafi kolaçan ediyor. Aman, meraktan çatlayacak neredeyse. Ödü kopuyor dükkânini! Onun bes para etmez dükkânini kim ne yapsin? Bu adam hep böyle küçücük seyleri abartir. Kimsenin umurunda degilsin Azmi, anla artik! Hah, polis de geldi. Et Yiyenler, et yiyenlere karsi. Öldürün birbirinizi de dünya kurtulsun sizden. Birakin et yiyenler birbirini öldürsün.