Dar Yol Selim İleri'nin Sunuşuyla...

Fenerbahçe’den Kalamis’a sahil bir genç kizin kaslari, iki yaydir. Cenan buralarda bir ceylan. Seke seke, ürkek, merakli. Aska ve kadinliga… Giysilerini geren gögsünün diri yuvarlaklarinin; taze, kirmizi agzinin; kara gözlerinde beliriveren sebepsiz heyecanlarin, ihtiraslarin, korku ve süphelerin habercisi oldugu “kendi firtinasinin” vaktine sabirsiz…

Âsik da: Teyzesinin kizi Meliha’nin kocasi Raif… Çocukluk arkadasi Ahmet ise ona… Geçirdigi kalp krizinden sonra bu sayfiye semtinde tasinan yeni komsulari yazar Sedad Kemal de onun genç kizligina, tazeligine, dokunulmaz tenine âsik, geçiveren gençliginin hasretine…

Gönlü çirpinan, sakiyan, daldan dala konan bir kus, çevresindeki tüm erkekleri yakan bir alev Cenan. Annesi ve Nilüfer Kalfa’dan ibaret bir akvaryumdan denizlere dogru yalpalamakta…

Bir ölüm… Duacisi oldugu degil, beklenmedik…

Evlerinin önünden yolun Moda’ya uzanmasi gibi o da oraya açilacaktir artik. Düslerinden aceleci davranmaktir hayat, ögrenecektir.

Ilk kez 1949’da yayinlanan Dar Yol’u Peride Celal’in romanciliginda bir dönüm noktasi olarak nitelendiren Selim Ileri’nin ifadesiyle “Yarinin, “öz” edebiyata gönül vermis okurlari, Peride Celal’in büyük yazi emegine sasip kalacaklar, hayranlik duyacaklar.”