Med Cezir

“… bir gün bir bilge, kendi türleriyle uçmayi reddeden iki ayri cins kusa rastlar yol kenarinda. Hayli merak eder bu iki farkli yaratigin nasil olup da kendi aileleriyle, ait olduklari yerlerde yasamak istemediklerini, nasil olup da bir ‘yabanci’yi kendi kardeslerine yeglediklerini. Biri karga, biri leylek... O kadar farklidir ki kuslar, ihtimal veremez birbirlerini sevdiklerine, türdesleriyle degil de birbirleriyle uçmayi yeglediklerine. Öyle ya, karga dedigin kargalarla uçmalidir, leylek dediginse leyleklerle. Yaklasir ve merakla inceler kuslari. Ta ki her ikisinin de topal oldugunu kesfedinceye kadar. O zaman anlar ki, birlikte kaçar, birlikte uçar, beraber yasamalari beklenenlerin yaninda tutunamayanlar.”“Med-Cezir basligi altinda yazilarini toplamis Elif Safak. (…) Dergilerde, gazetelerde yayimlanmis yazilar. Tarihsiz, çogu kez de tarifsiz. Kendini de benzettigi, kökleri havada Tuba Agaci gibi metinler. Böyle de olmasi gerek. Metin tek basina boslukta duruyorsa duruyordur zaten. Durmuyorsa hiç durmasin zaten. Tarihsiz durabiliyorsa tarif edebilir kendini metin.” Ece Temelkuran“Elif Safak’i yalniz romanlarindan taniyanlara, kafalarindaki fotografin eksik karelerini tamamlamak için Med-Cezir’deki yazilari okumalarini salik veririm. Burada kanli canli, öfkesiyle, inadiyla, kirilganligiyla, tutkulariyla velhasil renginin bütün tonlariyla Elif Safak var.” Ali Çolak