Kızıl

Zweig gençlik dönemi yapitlarindan Kizil’da ögrenim için Viyana’ya giden genç bir tip ögrencisinin büyük kentin gerçekligine uyum saglama ve yetiskinlige adim atma sürecini anlatir. Kendini birdenbire ailesinden uzakta soguk bir odada yapyalniz bulan bu çocuksu genç adam, zamanla girdigi bunalimin etkisiyle hayallerinden, baslangiçta büyük bir hevesle sarildigi tip egitiminden vazgeçme noktasina gelmistir. Tam da o günlerde kizila yakalanan ve yardimina ihtiyaç duyan bir kiz çocugu onu hayata geri çagirir 1908 yilina ait bu anlati, Zweig’in daha o zamanlar çoktan bir novella üstadi olup çiktiginin kanitidir adeta. Üstelik, yazarin sonraki yapitlarinda siklikla karsilastigimiz bir temanin pesine henüz kariyerinin basindayken düstügünü; gaddar bir dünyada varolusunu sürdüremeyecek kadar kirilgan insanlarin acilarini bastan beri dert edindigini ortaya koyar.