Salıncak

“Oyuncagimiz yoktu. Yokluk zamanlari. Kendimiz yapardik oyuncaklarimizi. Oyuncagimiz yoksa da sokaklarimiz vardi. Sokaklar çocuktu. Çocuklarini yitirdi o sokaklar. Çatismalar- da, savaslarda, göçlerde; isimlerini yitirdi. Çocuklarini arayan sokaklar var simdi. Anilarini arayan sokaklar... Kokusunu, kimligini, bellegini… Sokaklar yarildi, ayristi, küflendi, çürüdü, dilsizlesti. Simdi birbirinden renkli oyuncaklar var; oyuncaklarin çocuklarini yitirdigi sokaklar… Yurtsuz, kimliksiz, yarali... Simdi vicdanini yitirmis, kurtaricisindan kurtulmaya iç çeken sokaklar var!”