Kuzeyli Annem

‘‘Küçüklügümde ne zaman bir seyler yazsam ya da bir resim yapsam, iyi olmus mu diye anneme sorma ihtiyaci duyardim. Ondan icazet almam sartti.

Kendisi hakkinda yazmamla ilgili bugün ne düsünürdü acaba?

Tedirginim, belki de kitabi sevmeyecek. Alkolik kocasindan bahsedilmesinden gina gelmis olmali. Ketum ve çekingen olan kendisinden, hayali hastaliklarindan, kederinden bahsedilmesini istemiyordur.

Satir aralarini okumayi bilecek, bu kitabin bir ilani ask oldugunu, ögretmenimizin Anneler Günü için dikte ettigi övgü sözleri hariç, onu sevdigimi asla söylemeyen benim hatami telafi ettigimi anlayabilecek mi?

Bunlari onu yeniden yasatmak için yazdigimi anlayabilecek mi? Çünkü onu özledigimi.’’

Jean-Louis Fournier’den yeni bir aile anlatisi daha.

Kuzeyli Annem tipki diger Fournier kitaplari gibi: sade, siirsel ve sarsici...