Önceki Çağın Akşamüstü

Baska günlerdi onlar. Çagin amansizca yüzümüze kapanmadigi günler. Tarihin, bize verdigi randevuya sadik kalacagina inandigimiz günler.

Zaman Lekeleri romaniyla NDS 2019 Edebiyat Ödülü’nü alan Ömer F. Oyal’in
Önceki Çagin Aksamüstü romani yeni baskisiyla okurlarla bulusuyor. Yazar bu romaninda hayatin, zamanin, tarihin iyi-kötü sakalari ve sürprizleri üzerine odaklanirken bizleri gündelik hayat içindeki politika, varolussal sikintilar, hayaller arasinda gezdiriyor.
Istanbul’da yasayan devrimci kahramanimizin zihni Sanghay’dan Managua’ya, Münih’ten Pekin’e, Moskova’dan Berlin’e, Atina’dan Saygon’a uzanan önceki yüzyil hayalleriyle dolup tasarken, biz onu yeni yüzyilin dertleri içinde buluyoruz. Ne de olsa, Efsane size ölebilme gücünü verir belki ama yasamanizi saglamaz.
Herkesin kendi silasini yarattigi bir çagda geçen, etkileyici bir roman

TADIMLIK
Laf sokusturmustu. Aldirmadim. Sokaga daldiginda arkasindan bir süre bakakaldigimi iyi hatirliyorum. Sokagin içindeki üçüncü kapidan içeri girene dek onu izledim. Gerçekten de bir meyhaneye giriyordu. Kavgayla harmanlanmis yillarin rakiyla dinlenmeye çabalamasini anliyordum. Yorgunluk küskünlüge götürür insani. Halbuki yeni girdigimiz çag bikkinlik çagiydi. Bikkinlik her yerden, binalarin su oluklarindan, kararmis gökyüzünden, toplantilardaki kesik cümlelerin arasindan, sloganlarin bezgin tekrarlanisindan, duvarda unutulmaya terk edilen afislerin üzerindeki kostikten, her yerden akip duruyordu. Yenilmislik, gerçeklikle karsilastirilmayacak kadar hayat doluydu. Ceyda'yi bu aksam görmem mümkün degil. Bos bir umuda kapilarak hayal kirikligi yasamamak için durmadan bunu tekrarliyordum. Bir pavyon kadinini merak edip durmakta bilinmedik bir dünyaya ait tamamen karanlik bir büyü vardi. Zamani ve hareketi unutarak siddetlenen yagmurun altinda yürüdüm durdum. Sanki içimdeki bir tomurcuk israrla Ceyda'yi isaret ediyor, o dayak yedigim gün bilgisayar basinda hissettigim taze sicakligi hatirlatip duruyordu. Öbür yandan gizliden gizliye utaniyordum. Nazli'dan degil, yillardir özene bezene kurdugum kendime dair hikâyemden utaniyordum.